سیر و سلوک و عرفان:

غزلی زیبا از دیوان شمس تبریزی :

بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید

در این عشق چو مردید همه روح پذیرید

بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید

کز این خاک برآیید سماوات بگیرید

بمیرید بمیرید و زین نفس ببرید

که این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید

یکی تیشه بگیرید پی حفره زندان

چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید

بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا

بر شاه چو مردید همه شاه و شهیرید

بمیرید بمیرید و زین ابر برآیید

چو زین ابر برآیید همه بدر منیرید

خموشید خموشید خموشی دم مرگست

هم از زندگیست اینک ز خاموش نفیرید

#شعر_مولوی

@sserfan

حکیم جوادی آملی:

?? فرونشاندن آتش با تکبیر 

??امام صادق از پدران بزرگوارش (علیهم السلام) روایت کرده است که پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «إذا رأیتم الحریق فکبّروا فإنّ الله تعالی یطفیه»؛ اگر جایی آتش گرفت، «الله أکبر» بگویید آن آتش خاموش می‌شود. بنابر این همان طور که دعای مضطرّ، مستجاب است، دعا و خروش موحد هم اثر می‌گذارد، چنانکه برای حضرت ابراهیم واقع شد. از این رو هنگامی که به دستور منصور دوانیقی، خانه امام صادق (علیه السلام) را به آتش کشیدند، آن حضرت به میان شعله های آتش رفت و فرمود: «أنا ابن أ

عراق الثری أنا ابن إبراهیم خلیل الله»و آن آتش اثر نکرد. 

??این که رسول اکرم فرمود: «الله اکبر» بگویید، آتش خاموش می‌شود، اختصاص به جنگ بیرونی و آتش ظاهری و مادی ندارد، در جنگ درون هم اگر انسان به کبریایی حق پی‌برده و به ذلت خود آشنا شد، آتش شهوت و شیطنت را با توجه به کبریایی خدا و ذلت ماسوای او خاموش می‌کند. «الله اکبر»ی که گوینده آن موحد کامل بوده و از دهان مطهری که آلوده به شرک نیست صادر شود، شعله آتش را خاموش می‌کند، چه آتش درون و چه شعله بیرون. دهان آمیخته با آلودگی شرک، تکبیرگو نیست. بنابراین تکبیر موحّدان مظهر کار الهی می‌شود که (کلما أوقدوا ناراً للحرب أطفأها الله)

??این که رسول اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: با «الله اکبر»، آتش را خاموش کن؛ مقصود تلفّظ زبانی صرف نیست، بلکه منظور این است که از جانت کبریایی حق بجوشد و از لبانت تکبیر حق شنیده شود و در قلبت کبریایی حق جلوه کند و در هستی‌ات عظمت خدای سبحان ظهور کند آنگاه از جانت تکبیر برآور تا هم آتش شهوت و غضب خاموش شود و هم آتش دشمن بیرونی، و این راهی است که اسوه توحید، وجود مبارک خاتم الأنبیاء(صلّی الله علیه وآله وسلّم) به ما آموخت.  

??{ #سیره_رسول_اکرم_در_قرآن، صفحه 360} 

??مطالب و بیانات آیت الله جوادی آملی?? 

????https://telegram.me/hakimjavadiamoli

??????????

سیر و سلوک و عرفان:

نحوه تحصیل مقام فنا :

از آن جا که بین انسان و خدا، جز گناه و خودبینى چیزى حایل نیست، تعلق به غیر خدا حجاب محسوب مى‏شود و این حجاب‏هاى ظلمانى مانع از رسیدن به موطن حق مى‏شود. حال اگر هیچ گناه و حجاب و تعلقى نباشد و اصل توجه انسان به هستىِ خود، رخت بر بندد، آن گاه شهود حق به طور محدود، ممکن گشته و پس از آن، مقام فنا حاصل مى‏شود.

البته در این مسیر، مقامات و منزل گاه ‏هاى فراوانى وجود دارد که از حوصله بحث خارج بوده و به دلیل اختصار از ذکر آنها خوددارى مى‏کنیم. اما مقصود از دیدار خدا که با عناوینى از قبیل، شهود، بقا و... از آن یاد مى‏شود، دیدن با چشم نیست؛ زیرا به تعبیر آیه شریفه: "لا تدرکه الابصار"،مراد راه‏هاى فکرى هم نیست؛ زیرا راه فکرى را شهود و لقا و... نمى‏گویند؛ بلکه به فرموده قرآن کریم، دست شستن از هر چه غیر خدا است. انجام اعمال صالحه و شرک نورزیدن به حضرت احدیت است که اگر کسى بخواهد خدا را مشاهده کرده و به مقام فنا برسد؛ یعنى حق را بدون واسطه مشاهده 

کند ،باید از  خود و دیگران چشم بپوشد

البته باید دانست که "اکتناه ذات" براى همیشه محال است؛ یعنى پى بردن به کنه ذات بارى تعالى جز براى حضرت احدیت براى احدى ممکن و میسور نیست و بحث فنا، منافات با این قضیه ندارد.

http://shiastudies.net/portal

#فنا

@sserfan

سیر و سلوک و عرفان:

مراتب فنا :

فنا  سه درجه دارد: 

الف. فنای در افعال: سالک در این مقام همه ‌قدرت‌ها و علل و عوامل موثر را در برابر اراده حق سبحانه بی‌تأثیر دیده و حقیقت معنای لا حول و لا قوه الا بالله، برای او تجلی می‌کند به گونه‌ای که از هیچ کس جز حق پروا نداشته و به هیچ چیزی جز حق امیدوار نیست. 

ب. فنای در صفات: سالک در این مقام عالم را با تمام اوصاف و کمالات و آثار و جلوه‌های وجودی که دارد، مظهر حق دانسته و تجلی جمال زیبای دوست می‌بیند، ‌لذا گفته‌اند: بدریا بنگرم دریا تو بینم به صحرا بنگرم صحرا تو بینم به هر جا بنگرم کوه و در و دشت جمال چهره زیبا تو بینم 

ج. فنای در ذات: سالک در این مقام همه اسماء و صفات حق را مستهلک در غیبت ذات احدیت یافته و به جز ذات احدی، هیچ گونه هستی‌ای در روح او باقی نمی‌ماند و حقیقت آیه: «لمن الملک الیوم، لله الواحد القهّار» برای او تجلی می‌کند. عرفان عملی و اخلاق عرفان عملی به ما نشان می دهد که از چه راهی می توانیم به قله منیع انسانیت(توحید) برسیم و رد بین راه چه منازل و احوالی را شاهد خواهیم بود ولی در اخلاق هیچ گونه ترتیب و نظامی ملاحظه نمی شود در عرفان عملی منازل و مقامات سلوک اخلاقی یک به یک مشخص می شود ولی در اخلاق طی این مراحل نظری مستقلا وجود ندارد یعنی از نظر عارف روند رشد شکوفایی روح آدمی یک گیاه و یا یک جنین است

 که طبق نظام مخصوص به پیش می رود ولی از نظر اخلاق روح انسان مانند خانه ای است که باید با یک سلسله زیور، زینت و نقاشی گردد بدون این که مشخص شود از کجا آغاز و به کجا پایان می یابد

منبع :

عرفان عملی - https://rasekhoon.net/

#مراتب_فنا

@sserfan

حکیم جوادی آملی:

?? از این آیت‌الله ها کاری ساخته نیست...

??مستحضرید «بقیةالله» از القاب توقیفی وجود مبارک #امام_زمان نیست او در قلّه? «بقیّةالله» است، اما همه عالمان راستین، بقیةالله هستند تعبیر قرآن کریم از عالمان دین به ?أُولُوا بَقِیَّةٍ? است این غیر از ?أُولُوا الْأَلْبابِ? است، غیر از ?أُولِی الْأَبْصارِ? است، غیر از ?أُولِی النُّهی? است. فرمود اینها والیان چشمه? بقا هستند چرا ?أُولُوا بَقِیَّةٍ? جلوی فساد را نگرفتند ?أُولُوا بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ?"سوره هود آیه116"

??ما می‌خواهیم بقیّةالله باشیم این بقیّةالله که به معنی عصمت نیست، این بقیّةالله که به معنی حجّت نیست، این بقیّةالله که به معنی امام نیست این بقیّةالله یعنی فیضِ ماندنی خدا، خدا از این بقیّةالله ها فراوان دارد آن‌که امام بقیّة‌الله هاست وجود مبارک حضرت است. این ?أُولُوا? جمع است فرمود چرا ?أُولُوا بَقِیَّةٍ? آنها که والیان بقا هستند، «بقیّةالله»‌های عصرند نه «آیت‌الله»‌های عصر، از این «آیت‌الله»‌ها کاری ساخته نیست از بقیّةالله کار ساخته است. فرمود چرا بقیّةالله های جلوی مردم را نگرفتند و نمی‌گیرند این حرف قرآن الآن هم هست تازه هم هست...

??{ #سخنرانی در شانزدهمین اجلاسیه اساتید سطح عالی و خارج حوزه علمیه قم 93/3/8} 

??مطالب و بیانات آیت الله جوادی آملی?? 

????https://telegram.me/hakimjavadiamoli

??????????

حکیم جوادی آملی:

?? به ما گفتند خیلی پیشنهاد ندهید 

??ما مصالح خودمان را نمی‌دانیم که چیست، بهترین راه عبادت این است که بگوییم: ?رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً?؛امّا به ما چه چیزی بده، فلان شیء را به ما بده یا فلان امر را به ما بده، در واقع ما نمی‌دانیم که مصلحت ما در آن است یا نه؟ بهترین دعا این است که از خدا خیر، حسنه و صلاح خودمان را بخواهیم که اینها یقیناً مستجاب می‌شود و اگر پیشنهاد دادیم که به ما گفتند خیلی پیشنهاد ندهید که فلان چیز را به ما بدهید یا فلان چیز دیگر را به ما بدهید، چون ما در واقع نمی‌دانیم که فلان چیز به مصلحت ماست یا به مصلحت ما نیست! 

??این دعاهای «ربنا»یی که در قرآن کریم است، اینها راه آموزش دعاست: ?رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً?، ?رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَة?، ?رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا?، این راه دعاست! آن?که به ما گفته دعا کنید، گفته چگونه دعا کنید یا نگفته است؟ گفته که چگونه بخوانید! امّا اینکه بگوییم به ما فلان وسیله را بدهید، فلان شیء را بدهید، فلان چیز خاص را بدهید یا فلان مقام را بدهید، اینها را نگفتند! چون در واقع ما نمی‌دانیم که به مصلحت ماست یا نه؟ اگر آمد و این چیزها را در دعا خواستیم، اگر همین‌ها مصلحت بود یقیناً عطا می‌کنند و اگر اینها مصلحت نبود، چون او «اعلم» به حال ماست، سیّئه‌ای از سیّئات ما را می‌بخشد و اگر ـ إن?شاءالله ـ ما اهل سیّئه نبودیم، عادل بودیم و هیچ گناهی نداشتیم حسنه‌ای بر حسنات ما می‌افزاید

 ??هیچ صاحب دعایی نیست که با دست خالی برگردد؛ اینکه ائمه(علیهم السلام) خودشان این کار را می‌کردند و به ما هم دستور دادند که وقتی به دست دعا کردید، این دست را به صورت بمالید، برای این است که دست از جای بلند و دور آمده و این دست خالی برنگشته است، چیزی به آن دادند؛ اگر همان مصلحت بود همان را دادند و آن مصلحت نبود، سیئه‌ای از سیئات انسان را بخشیدند و اگر سیئه‌ای نداشتیم، حسنه‌ای بر حسنات ما افزوده شد؛ این سه ضلع در دعاها و ادعیه هست

??{ #تفسیر_سوره_غافر 93/12/12} 

??مطالب و بیانات آیت الله جوادی آملی?? 

????https://telegram.me/hakimjavadiamoli

??????????

اندیشکده مطالعات یهود:

???? یهودیان دیپلمات!

1? از سده‌های سیزدهم و چهاردهم میلادی برخی تجار و صرافان #یهودی در بنادر الجزایر ساکن بودند و با #یهودیان سایر مناطق، به ویژه بنادر شمال شرقی شبه جزیره ایبری و جنوب فرانسه، ارتباط فعال داشتند.

2? این یهودیان در زیر حمایت دربار آراگون بوده و به #تجارت_برده و طلای سودان اشتغال داشتند.

3? شاهان مسیحی اسپانیا یهودیان را به عنوان #سفیر خود در دربارهای دولت‌های مسلمان منطقه نیز منصوب می‌کردند.

4? بدین‌سان، در دربار شاهان مسیحی اروپا یهودیان به عنوان کارشناسان #دیپلماسی و #تجارت منطقه شمال آفریقا شناخته می‌شدند.

5? در نیمه اول سده شانزدهم، همپای تهاجم اسپانیا به جزایر و سواحل الجزایر، مهاجرت یهودیان آشکار و مخفی به این کشور آغاز شد.

6? دائرةالمعارف یهود می‌نویسد این یهودیان «نقش مهمی در پرداخت فدیه و آزاد ساختن اسرای جنگی مسیحی به سود دولت‌های اروپایی داشتند و تکاپوهای تجاری ایشان کشور [الجزایر] را غنی ساخت.» 

7? از این پس ایشان به واسطه‌های تجارت میان بازارهای اروپا و الجزایر بدل شدند. رئیس یهودیان مستقر در الجزایر #شیخ_الیهود خوانده می‌شد. او در رأس #بیت_دین خود قرار داشت و از قدرت سیاسی و قضایی فراوان در میان یهودیان برخوردار بود.

? استاد عبدالله شهبازی

? به کانال اندیشکده مطالعات یهود بپیوندید:

?? @jscenter