بسم الله الرحمن الرحیم
الکل، آرامش، مرگ
«من برای معالجه به همه جا رفتم و آخرین پیشنهادی که به من شد، مصرف مشروبات الکلی بود، آن هم الکل خاصی که برای پیدا کردن آن چه زجرها که نکشیدم، اما ...» این بخشی از سخنان یک بیمار اعصاب و روان است که برای درمان، دکترهای زیادی را تجربه کرده است. آیا در تاریخ رد پایی از این سخنان یافت می شود؟
نتایج تحقیقات پژوهشگران می گوید در عصر حجر، حدود 9 هزار سال پیش ساکنین دهی در چین، نوعی نوشیدنی با 10 درصد الکل درست می‌کردند. انسان از دیرباز شاهد جوشش مایعات، به ویژه مایعات قنددار بوده است بدون اینکه از علت اصلی آن اطلاعاتی داشته باشد. جوشش مایعات غذایی عملی است که در زبان فارسی «جوش و خروش» و در زبان عربی «تخمیر» و در زبان فرانسه «فرمانتاسیون» گویند.
الکل از زمان های قدیم در بسیاری از تمدنها به عنوان نوعی نوشیدنی استفاده می‌شده است. الکلی که به عنوان مشروب مورد استفاده قرار می‌گیرد از بسیاری از خوراکی‌ها مثل کشمش، خرما و انگور تهیه می‌شود.
در قرن دهم میلادی زکریای رازی از گندم تخمیر شده الکل را به دست آورد. بعدها معلوم شد در مخمرها، کپک ها و حتی موجودات زنده بزرگتر مانند حیوانات و نباتات نیز این ماده وجود دارد.
الکلی که با نام الکل اتیلیک معروف است، مایعی است با بوی مطبوع و بدون رنگ و با طعم سوزان که در تمامی نوشیدنی‌های سکر‌آور از جمله شراب و عرق و امثال آنها یافت می‌شود. الکل اتیلیک با هر نسبتی با آب حل می‌شود و در اثر اکسیژن می‌سوزد و تولید آب و ایندریر کربنیک می‌کند. این همان الکل سفید است و چون از اتان مشتق می‌شود و به اتانول نیز معروف است.
با تقطیر مایعات الکلی مانند شراب، الکلی بدست می‌آید که آنرا عرق می‌نامند. البته با مایعات حاصل از دانه‌های غلات نیز الکل بدست می‌آید اما الکل بدست آمده ناخالص خواهد بود. امروزه چون مصرف صنعتی الکل زیاد است، از اینرو مجبورند الکل را از چغندر و دانه‌های سیب‌زمینی تهیه کنند اما مواد دیگر قندی را قبلاً به قند تبدیل می‌کنند و سپس تحت تخمیر قرار می‌دهند. عامل این تخمیر موجودات ذره‌بینی بسیار کوچکی بنام «مخمر» است که از طریق جوانه زدن تولید مثل می کند و دارای ترشحاتی است که مواد قندی را به الکل تبدیل می‌کند.
الکل ارزش غذایی ندارد و در بدن باعث آتش‌سوزی می‌شود یعنی ذخایر موجود در بدن را به آتش می‌کشد. الکل همچنین باعث افزایش سرعت گردش خون می شود. افزایش سرعت انرژی می طلبد که منبع آن ذخایر انرژی بدن می باشد. از طرفی آب عضلات گرفته می‌شود؛ چون الکل، آب را در خود حل می کند. نتیجه این فرایند، تشنگی و گرسنگی کاذب شخص را در پی خواهد داشت. هنگامی که الکل از بدن دفع شود و سرعت گردش خون پایین بیا‌ید نوعی رخوت و سستی بدن را فرا می گیرد و این سستی و بی حالی تحریکی می شود برای مصرف دوباره مشروبات الکلی.
از آنجا که ورود الکل به رژیم غذایی با بدن سازگار نیست، دفع آن نیز دردسر ساز است. بدن برای بیرون ریختن الکل نمی‌تواند تجزیه و تحلیل انجام دهد، در نتیجه مجبور است از 3 طریق این سم خطرناک را اخراج کند: 1- ادرار 2- عرق کردن 3- تنفس.
با ورود یک گرم الکل در خون شخص تلوتلو راه می‌رود. این در حالی است که با ورود دو گرم الکل به خون، شخص بیهوش و سه گرم الکل شخص را به اغما می برد. ورود الکل به خون از مجاری قانونی صورت نمی گیرد، چون مستقیما وارد جریان خون بدن می شود.
شخصی که غلظت الکل در خونش به 3% تا 5% برسد حالتی شبیه آرامش و رهایی از قید و بندها احساس می کند و حرف‌هایی می‌زند که با حالات عادی او فرق دارد؛ به اصطلاح خوش مشربتر می‌شود. ممکن است اعتماد به نفس افزایش یابد، در حالی که واکنش‌های حرکتی وی روبه کندی می‌گذارد. غلظت 10% الکل در خون، اختلال چشمگیری در کارکردهای حسی و حرکتی بوبجود می‌آورد؛ یعنی شخص کند حرف می‌زند و در هماهنگی حرکات خود دچار مشکل می‌شود. برخی افراد عصبانی و برخی ساکت و عبوس می‌شوند. در غلظت 20% شخص، توان خود را از دست می‌دهد و با رسیدن غلظت الکل به سطحی بالاتر از 40% خطر مرگ در پیش است. آیا کم خوردن الکل این ضررها را دارد؟
کم خوردن الکل نیز دردی را دوا نمی کند زیرا این اندک خوری ها بدن را دچار کمبود پتاسیم می کند و فقر پتاسیم، شخص را به افراط می کشاند.
کسانی که نوزادی با نطفه مسموم، لاغر اندام توام با کبدی ضعیف، کم‌خون، عصبی و مستعد سرطان می خواهند نوشیدن الکل را در رژیم غذایی خود قرار دهند.!! پزشکان بر این باورند که؛ احتمال سقط جنین‌های مکرر و بدنیا آوردن نوزادان کم وزن در مادرانی که زیاد مشروب می‌خورند 2برابر سایر مادران است.
از علل شایع تصادف در کشورهای پیشرفته، مصرف الکل گزارش شده است و طبق تحقیقات دانشمندان انگلیسی، تقریبا 95 درصد از دیوانگی افراد جامعه در انگلیس به علت اعتیاد به الکل است.
الکل از ورود تا خروج
الکل در مرحله اول وارد حلق و مری شده، سپس وارد معده و از طریق خون به نسوج بدن و کبد وارد می شود. 10درصد آن بوسیله کلیه‌ها و ریه‌ها دفع می‌گردد. اگر مصرف مشروبات الکلی ناشتا و با معده خالی صورت بگیرد سرعت جذب الکل بالاتر می رود. روده انسان در ضمن اینکه کمی الکل تولید می کند الکل را با سرعت بیشتری نسبت به معده جذب می‌کند. 1 یا 2 ساعت پس از مصرف مشروبات الکلی تمامی آن وارد خون شده و بعد از 24 ساعت اثری از آن در خون دیده نمی‌شود. تمامی اعضای بدن از جمله غدد تناسلی، کلیه‌ها، کبد و غیره به نسبت سرعت جذب الکل در آنها، الکل ورودی را جذب می‌کنند، اما بدن بعد از جذب الکل شروع به دفاع همه جانبه از خود می‌کند و در این دفاع نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چند زخمی و کشته خواهیم داشت، زیرا مشروبات الکلی، کبد را که یکی از بزرگترین و پرکارترین غده حیاتی بدن است، مورد حمله قرار می‌دهند. کبد در حوزه شکمی، بالای معده و کیسه صفرا قرار داد که از میلیون‌ها سلول تشکیل شده است و اگر از کار بیفتد، انسان ظرف چند ساعت می‌میرد. تنها عضوی است که آمونیاک و اسیداوریک و ازت، آلبومین و سموم دیگر را که مواد زاید و حاصل تجزیه پروتئین‌ها می‌باشد دفع و خنثی می‌کند. کبد الکل را بصورت کربن و آب تجزیه می‌کند که مواد حاصل از این تجزیه، از طریق ادرار دفع می‌شود. این تجزیه کردن باعث نوعی آسیب دیدگی و بیماری در کبد می شود که به آن سیرروز کبدی می گویند. قسمتی از بافت کبد در این آسیب دیدگی، از کار می افتد و بافت های غیرفعال جای آنها را می گیرند. سلول های کبد شروع به جمع کردن چربی در خود می کنند و متورم می شوند. آن توقف و این تورم باعث خونریزی داخلی شده و به دنبال آن کاهش وزن اتفاق می‌افتد. بنابراین بدن هیچ موقعیتی برای ذخیره سازی الکل ندارد. بطور کلى الکل باعث التهاب جهاز هاضمه شده، با تاثیر در روده ها، باعث خراشیدگى جدار آنها می شود. این خراشیدگی در کاهش جذب و ذخیره مواد معدنی تاثیر مستقیم دارد.
