بسم الله الرحمن الرحیم

آرامش در سایه مرگ

«پیرمرد مبتلا به سرطان با شراب شفا پیدا کرد و با وجود گذشتن چهل و پنچ سال از سرطانش هنوز زنده است.» این خبر توسط بی بی سی به بدنه جامعه تزریق شد. خبری که در اذهان عمومی بازتاب ویژه ای داشت. تیر سه شعبه ای به شکل علامت سوال در کمان تردید قرار گرفت؛ شراب و شفای مریض؟!! مقصد این تیر کجا خواهد بود؟

چنان که مورخین اعلام کرده اند، شراب سابقه ای بیش از 7 هزار سال داشته و از انجا که تنها تمدن 7 هزار ساله جهان تمدن ایران است، ساخت و کشف آن را به ایرانیان نسبت داده اند. اولین کارخانه تولید شراب در نزدیکی شیراز و در زمان هخامنشیان بوجود امده است.

علاوه بر اینکه شراب دارای خاصیت های زیادی است، زیان هایی هم دارد. شراب که حاصل فعل و انفعالات شیمیایی و تخمیر دانه های انگور است، یک نوشیدنی طبیعی به حساب می آید.

شراب قرمز سرشار از اسید فینیک است که با نفوذ در ارگانیسم، رگهای خونی را نازک و فشار خون و تصلب شریان رو متوقف می کند. نوشیدن شراب باعث پر خون شدن بدن انسان و تقویت قلب و باز شدن عروق می شود. پُلیفنولیا تانین از عناصر مهم شراب است که نقش آنتی اکسیدان قوی را بازی می کند. این عنصر کلسترول رسوب شده در جدار رگها  را از بین می برد. شراب نقش مهمی در پاکسازی خون از آلاینده ها و سموم دارد.

در قدیم برای شستن زخم شمشیر و ضد عفونی کردن زخم ها از شراب بخاطر داشتن الکل و سم زدایی

 استفاده می شده است یا برای زنان حامله ای که کم خونی داشتند نوشیدن آب انگور مخلوط با شراب تجویز می شد که بسیار خون ساز و خوشمزه بود. همچنین نوشیدن شراب باعث هضم بهتر غذا و بشاش شدن انسان می شود چون شباهت زیادی با سرکه دارد و در واقع فرق شراب و سرکه بسیار کم است و در زمان فرایند ساخته شدن شراب، با یک تغییر مولکولی ساده، شراب به سرکه تبدیل می شود. بر سر زبان ها چنین معروف شده که، اگر کسی روزانه 2 گیلاس (40 تا 60 میلی لیتر) شراب بخورد، هرگز دچار سکته قلبی نمی شود. روش صحیح نوشیدن شراب به این صورت است که باید یکساعت بعد از غذا و دو ساعت قبل از خواب نوشیده بشود تا بهترین جذب و عملکرد را روی بدن داشته باشد. در واقع اگر بخواهیم از خاصیت دارویی شراب استفاده کنیم باید به این صورت استفاده شود. دقت کنید! هرگز شراب را با شکم خالی ننوشید.

شراب حاوی 12 تا 16 درصد الکل است. بهترین غلظت الکل در شراب 12.5 درصد است. درصد الکل شراب از 16 درصد بالاتر نمی رود؛ چون برای بالاتر رفتن الکل باید قند وجود داشته باشد تا با شکسته شدن مولکول های آن، الکل ایجاد بشود. وقتی همه قندهای موجود در شراب شکسته شوند نهایت الکلی که بدست می آید 16 درصد است. از اینجا می شود نتیجه گرفت قوی ترین شراب تلخ ترین شراب است چون تمام قدنش به الکل تبدیل شده است! اضافه کردن کشمش به انگور در فرایند شراب گیری به مقوی تر شدن شراب کمک می کند.

از نکات مهم نوش می و میگساری این است که؛ شراب سفید باید به صورت سرد (بین 5 تا 3 درجه) و شراب قرمز با دمای معمولی (بین 18 تا 20 درجه) میل شوند.

بهترین گیلاس (ظرف مخصوص شراب خوری) برای ریختن شراب، گیلاس های بزرگ پایه بلند است. تفاوت نوشیدن شراب و دیگر مشروبات با گیلاس در این است که گیلاس یا جام می را با پایه می گیرند و می نوشند ولی در مشروبات دیگر، بالای گیلاس گرفته می شود. گیلاس های تپل مپل برای شراب قرمز و گیلاس های لاغر و باریک برای شراب سفید، در نظر گرفته شده است. شراب قرمز به اندازه یک سوم گیلاس و شراب سفید تا بالای جام ریخته می شود.

آخرین نکته این که با باز شدن درب قوطی شراب فرایند فاسد شدن آن هم آغاز می شود. در واقع وقتی شراب از پلمپ باز شود، نهایت تا یک هفته قابل استفاده خواهد بود و گرنه تبدیل به سرکه و طعمش تغییر می کند.

منابع آگاه از قاچاق60 تا 80‌ میلیون لیتر انواع مشروبات الکلی در سال به کشور خبر می دهند. البته این میزان جدا از مشروبات ساخته ‌شده در داخل کشور محاسبه شده است. تا چند سال پیش میانگین زمان دسترسی به انواع مختلف مواد مخدر 22دقیقه و مشروبات الکلی 17دقیقه اعلام شده بود که هم ‌اکنون کاهش چشمگیری داشته است.

اما از زیان های شراب این است که، مستقیما روی اعصاب بینایی و کبد تاثیر می گذارد چون شراب حاوی الکل است. الکل کبد را تنبل می کند و در دراز مدت باعث ایجاد سرطان کبد می شود.

به طور کلی دستگاه گوارش جانوران از چهار بخش بلع، گوارش، جذب و دفع تشکیل شده‌است. این دستگاه که از دهان تا مقعد امتداد دارد، شبیه لوله ای به طول حدود هفت متر است.
از هنگامی که شما شروع به جویدن غذا می کنید، هضم غذا نیز شروع می گردد! غدد بزاقی دهان، در بلع و تجزیه غذاهای کربوهیدراتی نشاسته ای به قند های ساده تر نقش اساسی دارند. محلول درست شده از طریق مری وارد معده می شود.

شیره گوارشی درون معده از غدد بسیار کوچکی که در دیواره معده قرار دارند، ترشح و با غذا مخلوط می شود. این شیره گوارشی حاوی مواد شیمیایی است که باعث تجزیه غذا ها می شود مثلا آنزیم پروتئاز باعث تجزیه پروتئین ها و اسید هیدروکلریک باعث نابودی اکثر باکتریها و میکروبهایی که در غذا وجود دارند می شوند.
روده کوچک، طولانی ترین قسمت دستگاه گوارش است که 5-6 متر طول دارد و به ترتیب از سه قسمت اثنی عشر، ژژنوم (Jejunum)، ایلئوم (Ileum) تشکیل شده است. اثنی عشر با کمک لوزالمعده شیره گوارشی قلیایی به غذا اضافه می کند تا حالت اسیدی غذا (اسید معده) خنثی شود. در این مرحله صفرا[1] نیز که به حل شدن مواد غذایی چرب کمک می کند، خود را به اثنی عشر می رساند. با این روند پروتئین ها به آمینو اسید ها، کربو هیدراتها به گلوکز و سایر قندهای ساده تر و چربی ها به اسید های چرب و گلیسرول که ساده تر هستند تجزیه می شوند.

ژژنوم و ایلئوم، دو مامور جذب محصولات نهایی غذای هضم شده به جریان خون هستند. در ادامه بر اثر انقباضات موجی شکل عضلات دیواره روده ها، غذا در طول روده حرکت کرده، به جلو می رود.

تنها ماده ای که با این روند هضم غذا ارتباطی ندارد، الکل می باشد که بطور مستقیم از طریق دیواره معده جذب جریان خون می شود؛ یعنی 12 تا 16 درصد شراب!! الکل با اثرگذاری بر عملکرد پیام رسان های شیمیایی مغز، از جمله پیام رسان های «مهار کننده» و «تحریک کننده» باعث بروز اختلال در عملکرد عادی آن می شود. استفاده کوتاه مدت از الکل باعث افزایش میزان پیام رسان های مهار کننده شده و تعداد پیام رسان های تحریک کننده را کاهش می دهد؛ بنابراین سرعت عملکرد بدن کاهش یافته و فرد رفتارهایی مانند آرام صحبت کردن یا تلو تلو خوردن موقع راه رفتن را از خود بروز می دهد؛ یعنی همان مست شدن. به طور همزمان، الکل میزان لذت در بدن را نیز افزایش داده و به فرد احساس رضایت می دهد. در صورتی که مصرف الکل ادامه دار و به یک عادت بلند مدت تبدیل شود، مغز وادار می شود تا تعادل بین این پیام رسان ها را مجددا برقرار کند و لذا با کاهش دادن میزان پیام رسان های مهار کننده، پیام رسان های تحریک کننده را افزایش می دهد که این کار باعث بروز حالتی می شود که از آن با عنوان «مقاوم شدن بدن» یا «تلورانس» یاد می شود. مقاوم شدن بدن به این معنی است که برای دستیابی به همان میزان لذت و رضایت قبلی، مقدار بسیار بیشتری شراب باید وارد جریان خون شود. در صورتی که نوشیدن شراب به طور مداوم تکرار شود، این مقاومت شرطی می شود. شرطی شدن یعنی همان وابستگی آرامش به نوشیدن شراب، یعنی تزریق سکوت به بدن با اربده های بلند، یعنی مرگ تدریجی ارکان بدن، یعنی ...

با تمام این گفته ها گزارش قائم ‌مقام وزیر بهداشت و رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران و معاون فرهنگی-دانشجویی وزیر بهداشت در امور مجلس، در مورد مصرف مشروبات الکلی از جمله شراب بین نسل جوان، نگران کننده و آژیر قرمز آسیب های اجتماعی را به صدا در می آورد.