بسم الله الرحمن الرحیم
دو قدم تا معراج
در بهشت برین، نهری است سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل. هر تشنه ای آرزوی وصال و هر آلوده ای مشتاق زیارت چنین نهری است. تشنه از برای شستن جان و آلوده از برای طهارت جسم. اهل دل، به این نهر، «نهر تخلیه» و ساکنین بهشت، به این نهر، «نهر رجب» می گویند. نهر رجب یا ماه رجب برای تخلیه جسم و جان از آلودگی ها و میکروب های مادی و معنوی است. البته این آب گوارا که سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل است در بستر محبت علی (ع) جاری و ساری است.
بعد از این شستوشو نوبت آراستن است. هر که خودآرایی زیباتری داشته باشد در جوار معشوق و محبوب، مقرب تر است. آراستن جان با لباس تقوی و زینت جسم با لباس اخلاق.
محمد مصطفی (ع)، همان عارف عاشق، جانش مالامال از تقوی و جسمش معطر به اخلاق الهی بود. آری باید از او کمک گرفت چرا که ایشان سلطان خودآرایی است. این خود آرایی همان «تحلیه» اهل دل و «ماه شعبان» زمینیان است. سایه این ماه، برای آن نهر، «جزر» که نه، همیشه «مد» دارد.!!
کسی که خود را به آن نهر و این ماه بسپارد، مسافر بحری خواهد شد که تجلی گاه معرفت است. جایی که آرزوی وصالش در دل هر عاشق و عارف و اخباری و فلسفی و صوفی و سنی موج می زند.
با تخلیه و تحلیه، نوبت به تجلیه می رسد. وقتی جان و جسم، رنگ و بوی علوی و نبوی به خود بگیرد معراجش شروع می شود. دل به صاحبش می رسد و جسم به مرادش. رمز ناله های شبانه و ورد سحری حافظ فاش می شود. این تجلیه در ماه خدا، ماه رمضان منور می شود و صاحبش را ستاره زمین می کند.
ای کاش در این سه ماه به توفیق الهی مزین شویم و عاجزانه پیشانی بر درگاهش بسابیم. در سجده ها و رکوع ها از بارگاه ایزد منان همان آرزوی بزرگان را بطلبیم که «اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا». برای استحکام خانواده ها و ثبات قلوب در حفظ دین نیز زیاد دعا کنیم که شکار صیادان نشویم.
جواد حاجی اکبری
اسفند 96