لذت نفس از عبادت:
حضرت آقا حاج سید هاشم بسیاری از کارهای نیکو را از حظوظ نفسانیّه می شمردند و می فرمودند : غالباً مجالسی را که بعضی از سالکین تشکیل می دهند و در آن ها شعر می خوانند ، از حظوظ نفس است . گرچه لذت معنوی برند ، حظّ نفس است . بسیاری از اذکار و اوراد را مردم برای اغراض نفسانی و حظوظ آن به جای می آورند . قرآنی را که تلاوت می کنند ، اگر به زیبایی جلد و ورق و خط توجه داشته باشند ، یا روی رحل مشبّک بخوانند و آن رحل مؤثّر در حالت قرائتشان باشد ، حظوظ نفس است . سجّاده ی ساده و سفید مطلوب است ، سجّاده های زیبا و منقّش و ملوّن ، حظوظ نفس است . تربت سیدالشهداء (علیه السلام) اگر به صورت مُهرهای معمولی گرچه ناصاف باشد ، تربت است ولی اگر صاف بودن آن مدّ نظر گرفته شود ، حظوظ نفس است . باید درست ملاحظه شود که شیطان تا کجا دایره ی ماموریت خود را توسعه داده و در سجده گاه مومن شیعه ، آن هم روی تربت پاک آن زمین مقدس ، دوست دارد اثر خود را به جای گذارد . تسبیح های زیبا که در ذکر انسان مؤثر است ، همگی حظوظ نفس است و هکذا عمامه و عبا و ردا و غیرها از آن چیزهایی که در عبادت ، نماز ، دعا ، زیارت ، تلاوت ، ذکر و ورد مؤمن مؤثّر باشد . خواستن خواب ها و رؤیاهای معنوی و روحانی ، از حظوظ نفس است . طلبیدن مکاشفات ، اتصال با عالم غیب ، اطلاع بر ضمایر ، عبور از آب و هوا و آتش ، تصرّف در مواد کائنات و شفا دادن مریضان ، همگی حظوظ نفسند .
رساله سیر و سلوک
مرحوم سید هاشم حداد ره