درسهای دیپلماسی در نامههای امام خمینی(ره)
?? کارتر در بهار سال 59، نامهای محرمانه برای امام خمینی(ره) ارسال میکنند. نامهی محرمانه جیمی کارتر، رئیسجمهور وقت آمریکا، دربارهی تسخیر لانهی جاسوسی توسط «کای سر»، کاردار سفارت سوئیس در تهران، به قطبزاده، وزیر خارجهی وقت ایران، بهصورت رسمی تحویل شده بود و چنین آغاز میشد: «عالیجناب! من امکان این را داشتم که پیام بیستویکم مارس شما را خطاب به مردم ایران بخوانم.»
?? در مقابل، امام خمینی(ره)، دستور میدهند تا این نامه انتشار عمومی بیابد تا همهی مردم از آن آگاه شوند. با انتشار نامهی کارتر از رادیوی جمهوری اسلامی، بلافاصله کاخ سفید این نامه را انکار کرد. سید احمد خمینی در مصاحبهای با خبرنگاران، سیاست امام برای انتشار نامه را تشریح کرد و دربارهی علت تکذیب وزارت خارجهی آمریکا، توضیحاتی داد از جمله اینکه «شنیدهام کارتر گفته که این یک پیام خصوصی بوده و در عرف بینالمللی این پیامها بههیچوجه منتشر نمیشود و لذا سخنگو و بقیهی افراد نمیدانند.»
? افشای ماهیت مستکبرانه و نفاقگونهی مقامات آمریکایی توسط امام خمینی(ره)، تنها منحصر به چگونگی مواجههی ایشان با پالسهای مثبت مقامات آمریکایی نمیشود، بلکه امام خمینی(ره) از هر فرصتی استفاده میکرد تا چهرهی اصلی «شیطان بزرگ» را به مردم دنیا و مخصوصا جهان اسلام بشناساند.