سیر و سلوک و عرفان:
کدام غناء حرام است:
منظور از غناء ، آهنگ هایی است که متناسب مجالس فسق و فجور و اهل گناه و فساد باشد.
در حدیثی از امام صادق ع چنین آمده است:بیت الغناء لا- تؤمن فیه الفجیعة، و لا تجاب فیه الدعوة، و لا یدخله الملک:" خانه اى که در آن غنا باشد، ایمن از مرگ و مصیبت دردناک نیست، و دعا در آن به اجابت نمى رسد، و فرشتگان وارد آن نمى شوند".شاید تا کنون با خود گفته باشید این غنا که این همه بد است ، چیست؟در حرمت غناء چندان مشکلى وجود ندارد، مشکل تشخیص موضوع غناء است.آیا هر صوت خوش و زیبایى غنا است؟مسلما چنین نیست، زیرا در روایات اسلامى آمده و سیره مسلمین نیز حکایت مى کند که قرآن و اذان و مانند آن را با صداى خوش و زیبا بخوانید.آیا غنا هر صدایى است که در آن" ترجیع" (رفت و آمد صدا در حنجره و به اصطلاح غلت دادن) باشد؟ آن نیز ثابت نیست.آنچه از مجموع کلمات فقهاء و سخنان اهل سنت در این زمینه مى توان استفاده کرد این است که غناء، آهنگ هاى طرب انگیز و لهو و باطل است.و به عبارت روشنتر: غناء آهنگ هایى است که متناسب مجالس فسق و فجور و اهل گناه و فساد مى باشد.دقت در مفهوم" غنا" با شرائطى که در شرح موضوع آن گفتیم، فلسفه تحریم آن را به خوبى روشن مى سازد.