سیر و سلوک و عرفان:
ورود به مرحله ی بالاتری از عرفان پس از انجام واجبات و ترک محرمات : "اخلاص
باید تلاش کند واجبات را براى خدا انجام دهد و گناهان را نیز براى اطاعت از فرمان الهى ترک نماید نه به سبب ترس از مردم.
البته خالص کردن نیت در انجام اعمالْ کارى است بس دشوار؛ ولى شدنى و ممکن است. اساساً در مراحل سیر و سلوک، مرحله به مرحله کار دشوارتر مىشود؛ ولى با لطف و عنایت خداوند به بندهاش، این دشوارىها هموار و آسان و گوارا مىگردد. اگر انسان در
مراحل اولیه استقامت کند و از امتحانها سربلند بیرون بیاید، خداوند چنان سرور و لذتى به او عطا مىکند که اگر یک روز کار پسندیدهاى از او ترک گردد بسیار دلگیر و ناراحت مىشود.
همچنین باید توجه داشت که حصول نیت خالص امرى آنى و دفعى نیست و انسان نمىتواند هر زمان که اراده کرد فوراً آن را به دست آورَد. براى رسیدن به نیت خالص باید مقدماتى را طى کرد و مراقبتها و توجهات مستمرى داشت تا به تدریج به مقصود نایل آمد. کسى که بر حسب عادت و طبیعت دوست دارد نزد مردم محبوب باشد و همه به او احترام بگذارند، خواهناخواه در نیتش شائبههایى راه پیدا مىکند. کسى مىتواند در کارها نیت خالص داشته باشد که حب جاه را به طور کامل از دل بیرون کرده باشد.
براى در امان ماندن از ریا و سمعه، انسان باید تا آنجا که ممکن است کارهایش را در خفا انجام دهد. البته در این راه باید مراقب برخى لغزشگاههایى که وجود دارد نیز باشیم. برخى به این دلیل که مىخواهند عبادتشان را در خفا انجام دهند در نماز جماعت
حاضر نمىشوند. دلیل این افراد این است که مىخواهیم نمازمان را در خلوت بخوانیم تا هیچ شائبه ریا و سمعه در آن پیش نیاید. اما حقیقت این است که اینها از دامهاى شیطان است. یکى از مسایلى که در زمینه عرفان و سیر و سلوک باید بسیار مراقب بود این است که توجه داشته باشیم دستورات شرع مقدس به طور دقیق مراعات شود.
ایت اله مصباح یزدی
در جستجوی عرفان اسلامی ص 239
#اخلاص
@sserfan