یکی از شاگردان مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می گفت: بعد از فوت مرحوم شیخ ابشان را در خواب دیدم، از او سؤال کردم در چه حالی؟ گفت: فلانی من ضرر کردم
گفتم: شما ضرر کردی؟ چرا؟؟
فرمود: زیرا که خیلی از بلاها که بر من نازل می شد با توسل آنها را دفع می کردم ای کاش حرفی نمی زدم چون الان می بینم برای آنهایی که در دنیا بلاها را تحمل می کنند در اینجا چه پاداشی می دهند...
برگرفته از کتاب کرامات معنوی، سید عباس موسوی
رهبر انقلاب صبح امروز در دیدار با مردم آذربایجان شرقی:
آ ن مسئول اروپایی به مسئولین ما می گوید اگر برجام نبود جنگ در ایران حتمی بود؛# دروغ - محض#!
چرا می گویند جنگ؟ چون ذهن مردم برود به جنگ.
جنگ واقعی جنگ اقتصادی و تحریم و گرفتن عرصه کار و فعالیت و فناوری در کشور است. ما را به جنگ
نظامی متوجه می کنند تا از این غفلت کنیم. جنگ واقعی جنگ فرهنگی است.
انسانها به سه دلیل پشت سرتان حرف می زنند:
- وقتی نمی توانند در حد شما باشند.....
- وقتی چیزی را که شما دارید را ندارند....
- وقتی می خواهند از سبک زندگی شما تقلید کنند اما نمی توانند...
5 راه برای کاهش بی حوصلگی:
- مصرف سیب
- مصرف برگ آلو
- مصرف چای سبز
- مصرف آب لیمو و عسل
- مصرف آب هویج و سیب
عادت ندارم درد دلم را
به هر کسی بگویم پس
خاکش می کنم زیر
چهره خندانم تا همه
فکر کنند، نه دردی دارم
و نه قلبی.....
چارلی چاپلین
خلوت انس
همسر شیخ رجبعلی خیاط نقل کرده است :
یکی از سحرهای شب قدر ، همسرم به من گفت :
« تو بارداری میل به چه داری؟» نه چندان جدی گفتم توت ،
شیخ آقا به آرامی گفت : « خوب برو و از درخت داخل حیاط توت بچین»
با تعجب پرسیدم در این برف و سرمای زمستان ، چیدن توت از درخت !
شیخ آقا به نرمی گفت :
« اگر توت میل دارید از درخت داخل حیاط توت تازه بچینید.»
با ناباوری اطاعت امر کردم .
حیاط پوشیده از برف بود و تنها سبزی درخت توت و توت های آویزان به آن در میان سپیدی برف جلوه می کرد. توت های شیرین و آبداری چیدم و به داخل اتاق برگشتم ، وقتی شیخ آقا تعجب مرا دید ، گفت: « دوباره به داخل حیاط نگاه کن.»
در را باز کردم صدای زوزه باد به گوش می رسید. این بار درخت توت داخل حیاطمان پوشیده از برف بود.
به شیخ آقا نگاه کردم ، و تمام وجودم سوال بود . همسرم گفت:
« در شب قدر دعا کردم و خدا هم مستجاب کرد.»
هر گاه علی (علیه السلام) به منبر می رفت، می فرمود:
« مسلمان باید از رفاقت و دوستی سه کس اجتناب کند؛
1. آدم بی باک و هرزه (در گفتار و رفتار).
2. احمق (کم عقل).
3. دروغگو.
زیرا آدم بی باک و هرزه، کارهایش را به تو آرایش می دهد و می خواهد که تو هم مانند او باشی، چنین شخصی هرگز به درد دین و آخرت تو نمی خورد، دوستی با او جفا و سخت دلی و رفت و آمدنش بر تو، ننگ و عار است.
و اما احمق، هرگز خیر و خوبی از او به تو نمی رسد. هنگام مشکلات امیدی به او نیست، اگر چه در حل آن تلاش کند و چه بسا اراده کند بر تو خیری رساند (ولی به واسطه حماقتش) به تو ضرر می زند. پس مرگ او بهتر از زندگی اوست و سکوت او بهتر از سخن گفتنش و دوری از وی بهتر از نزدیکی با او می باشد.
و امادروغگو، هیچگاه زندگی با او بر تو گوارا نیست، سخنان تو را نزد دیگران می برد و گفته آنان را نزد تو می آورد، هرگاه صحبتی را تمام کند سخن دیگری را شروع می کند، ممکن است گاهی راست هم بگوید ولی مردم باور نکنند، می کوشد مردم را به یکدیگر دشمن سازد، در سینه شان کینه برویاند. پس از خدا بترسید و مواظب خویشتن باشید و ببینید که با چگونه افرادی رفاقت می کنید و طرح دوستی می ریزید.
بحارالانوار ج 74 ص 205.
